Ingrid Weijnen met pensioen

Strategisch én met de voeten in klei.

Strategisch én met haar voeten in de klei, dat was de manier waarop Ingrid Weijnen de afgelopen 41 jaar het liefst werkte. Bij voorkeur ook niet over de gebaande paden, maar voortdurend op zoek naar nieuwe mogelijkheden en uitdagingen. Op 6 september mag ze gaan genieten van haar welverdiende pensioen. De afgelopen 3,5 jaar was ze directeur Volwassenenzorg bij Lionarons GGZ, als sluitstuk van een lange en veelzijdige carrière in de geestelijke gezondheidszorg. Haar liefde voor het vak is echter nog lang niet tanende. Helemaal stil gaan zitten, zal ze dus ook niet. Al verheugt ze zich op meer vrije tijd, vooral met haar drie kleinkinderen. In dit interview blikt ze samen met ons terug op haar werkzame leven en geeft ze ons een inkijkje in haar toekomst.

De nu 66-jarige Ingrid studeerde psychologie in Leiden en bleef daar ook lange tijd ‘hangen’, zoals ze het zelf noemt. “Toen ik in 1982 afstudeerde was de arbeidsmarkt heel anders dan nu. De banen voor psychologen lagen niet voor het oprapen. Ik was dan ook blij dat ik gelijk aan de slag kon bij Sancta Maria in Noordwijkerhout, een katholieke psychiatrische inrichting. In mijn eerste baan deed ik met name diagnostiek én gaf ik les aan verpleegkundigen.” Enige tijd later kon Ingrid aan de slag in het Westfriese Hoorn, waar ze zich verder specialiseerde in gerontologie en zich met name bezighield met neurocognitieve stoornissen zoals dementie. Weer een tijd later verruilde ze haar werkplek voor Den Haag, waar ze naast ouderen ook volwassen cliënten ging behandelen én waar ze de kans kreeg om de psychotherapie-opleiding te gaan volgen. “In die tijd werden ook mijn 2 kinderen geboren, een druk bestaan dus als werkende vrouw en moeder én ook nog een opleiding volgen.” Pas in 1993 keerde Ingrid terug naar het zuiden, waar ze ging werken voor de Riagg Roermond en vervolgens Maastricht. Niet veel later werd ze gevraagd om bij de Riagg Maastricht als manager 2 nieuwe bedrijfsonderdelen op te zetten: Lavori en Prima Psychologen. “Prima Psychologen leverde psychologen in bijna alle huisartsenpraktijken in Maastricht-Heuvelland. We liepen daarmee dus feitelijk vooruit op de functie die uiteindelijk de POH-GGZ is geworden. Ik werkte in die tijd zelf ook één dag per week in een huisartsenpraktijk. Juist omdat ik niet alleen strategisch wilde werken, maar ook voeling wilde houden met wat er allemaal op de werkvloer speelde. Met de voeten in de klei dus, maar tegelijk ook beleid ontwikkelen op basis van die ervaring.”

Ingrid heeft aan het begin van haar loopbaan geen bewuste keuze gemaakt om leidinggevende te worden, maar toen ze ervoor gevraagd werd, bleek dat ook goed bij haar te passen. “Datzelfde geldt eigenlijk ook voor het ondernemerschap. Gaandeweg ontdekte ik dat ik heel goed kan ‘ondernemen’ als ik maar achter het product sta. Je moet me niet vragen om oude auto’s aan de man te brengen”, lacht ze. Na een kort uitstapje naar de forensische afdeling van Mondriaan werd Ingrid opnieuw benaderd voor een functie als bestuurder en directeur behandelzaken, waar haar ondernemerskwaliteiten ook goed van pas kwamen. “U-Center was toen net opgericht en ik werd benaderd voor de functie van zorgdirecteur. Ik wist gelijk: dit past bij me. Het aanbod van U-Center was innovatief en vulde een niche in de zorg. In de tien jaar dat ik er werkte, hebben we een mooi behandelaanbod weten te creëren voor complexe multiproblematiek. Ik heb innovatie altijd heel belangrijk gevonden. Dat is wel de rode draad door mijn carrière; pionieren, nieuwe dingen ontwikkelen.”

Tegen het eind van haar werkzame leven, kreeg Ingrid steeds meer het gevoel dat ze niet meer eindverantwoordelijk voor álles wilde zijn en dus ging ze op zoek naar een nieuwe uitdaging. “Zo kwam de vacature van zorgdirecteur bij Lionarons GGZ op mijn pad. Ik kende de organisatie natuurlijk al heel wat jaren. De kwaliteit en de innovatieve naam die Lionarons GGZ heeft, hebben me altijd aangesproken.” Dat Lionarons GGZ een familiebedrijf is, was voor Ingrid tegelijkertijd een pré en een uitdaging. “Ondernemerschap, kwaliteit en doorzettingsvermogen, creativiteit, vernieuwingen kunnen snel doorgevoerd worden, hechte onderlinge relaties, hoogoplopende emoties en loyaliteit. Het was allemaal waar!”, blikt Ingrid terug op de groepsdynamiek in het management- en directieteam. “We vormden een fijn team met veel talenten en kwaliteiten, met een dynamiek van heftige temperamentvolle discussies, maar ook schaterlachen. Ik kwam als buitenstaander binnen, niet alleen in de familie. Ook de andere leden hadden al relatief lange banden met de familie en de organisatie. In het begin best wel spannend, maar ik heb me van meet af aan heel erg thuis gevoeld.”

Toen Ingrid in 2020 als zorgdirecteur begon lagen er heel wat uitdagende klussen op haar te wachten. De afdeling Volwassenenzorg had al lang geen stabiel management meer gehad. Veel dingen waren daardoor ook noodgedwongen blijven liggen. Bovendien kwamen daar ook allerlei externe omstandigheden bij, zoals het op instignatie van de verzekeraars korter en efficiënter moeten gaan behandelen en de invoering van het Zorgprestatiemodel. De afgelopen 3,5 jaar zag ik complexe en uitdagende dossiers voorbijkomen, zoals de vorming van een medische staf, het vormgeven van een behandelaanbod voor cliënten met een Licht Verstandelijke Beperking, een interne reorganisatie, ongekend hoog ziekteverzuim, aanpak van de wachttijden en acute zorgvragen. En dan noem ik er nog maar enkele. En als klap op de vuurpijl kwam daar ook nog Corona bij. Ik was nog maar net begonnen of we zaten allemaal thuis te werken. Ik heb geprobeerd mijn steentje bij te dragen, bevlogen, met veel energie, actiegericht (soms wat te hard voor de troepen uitlopend). Er is veel gebeurd en verbeterd én er moet nog een hoop, het is natuurlijk nooit af.” Maar ze heeft er alle vertrouwen in dat de sterke, hechte teams van volwassenen- en ouderenzorg energiek verder gaan onder leiding van haar gewaardeerde collega Hilde Heijnen.

Een leerzaam proces noemt Ingrid het zelf, waarbij ze ook graag Erik Gerritsen (Secretaris-generaal van het ministerie van VWS) citeert: ‘Je moet dansen met onzekerheid en complexiteit omarmen, beheersbaarheid is een illusie. Durf te acteren, schep een goed klimaat en geef je mensen rugdekking.’ In haar stijl van leiding geven, vindt Ingrid het heel belangrijk om openheid van zaken naar medewerkers te bieden: “Geef medewerkers inzicht in stuurinformatie, zodat ze begrijpen waar sommige maatregelen vandaan komen, waarom ze soms een tandje bij moeten zetten of niet meer mogen doen. Welke invloed ze zelf kunnen hebben op gezonde bedrijfsprocessen met behoud van kwaliteit”.

Ook bij Lionarons GGZ bleven Ingrid’s voeten in de klei: “Ik ben als regiebehandelaar nog bij heel wat cliënten betrokken geweest. Dat leverde me steeds weer input op om onze behandeling anders in te richten. De laatste jaren is er in de GGZ en ook voor mij steeds meer focus komen te liggen op acceptatie van bepaalde psychische kwetsbaarheid en stimuleren van de eigen veerkracht. Ook ik ken de hulpverlenersreflex om mensen beter en gelukkig te maken. Gaandeweg heb ik geleerd me af te vragen of de zoveelste behandeling in de GGZ nog wel zin heeft als iemand al tig keer is verwezen. Onlangs las ik daar nog een inspirerende column van Michel Reinders over op Linkedin”.

Tot slot nog een blik vooruit op de toekomst. Ingrid straalt als ze vertelt: “Ik verheug me er ontzettend op om meer tijd te kunnen doorbrengen met mijn kleinkinderen, die allemaal in het land wonen. Mijn man werkt nog een aantal jaren door en we wonen voor zijn werk deels in Amsterdam; dichter bij de kleintjes dus. Ik voel me nu bovendien vrij om te kiezen voor de dingen die ik nog leuk vind om te blijven doen.” Achter de geraniums gaat Ingrid dus nog niet. Ze blijft als niet-uitvoerend bestuurslid de kleinere GGZ-instellingen bij RINO Zuid-Nederland vertegenwoordigen. Ook blijft ze lid van de Raad van Toezicht van Zorggroep Triade. En na een korte vakantie begint ze in september ook weer aan een nieuwe prikkel. Bij GGZ-aanbieder Oh My Mood in Amsterdam gaat ze de portefeuille Beleid en Innovatie vormgeven. “Mijn carrière was nooit vooraf uitgestippeld, maar het pad was tot nu toe leuk en afwisselend. Ik wil dat pad nog wel een tijdje blijven bewandelen.”